Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yarım asırdır ayakta yorulmadan duruyor
Arada bir çırpınarak duvarlara vuruyor..
Soğuklar çok donduruyor,sıcaklar kavuruyor
Sonbaharın rüzgarları, yaprağın savuruyor.
Ne kıştan korkusu onun,ne sıcaklardan bizar
Oldukça dut dökülüyor yerlere azar azar..
Uzun yıllar çoluk çocuk, doyurdu bizi duta
Konu,komşu,gelen geçen,hırsıza ve hayduta...
İkram etti kıskanmadan şıralı dutlarını
Ünü aşmıştı artık evin hudutlarını.
Ele baktı,güne baktı,yorulmadı bıkmadı
İhmalden başkası onun gövdesini yıkmadı.
Oydular da bedenini,duttan yaptılar bir ut
Köklerinden fışkıranlar yeni dutlara umut...
Oyulurken geniş beli,inim inim inlerdi
Bir türkü yakardım ona,söylerdim hep dinlerdi;
Dut ağacı, dut ağacı
İnliyorsun bu ne acı?
Meyveni hep ana bacı
Pazarda satmadı mı?
Filiz verdi,yaprak verdi,gölge verdi,dut verdi
Vefakar bir ana gibi hep vermeyi severdi..
Şimdi mutlumudur bilmem,elden ele geziyor
Dokundukça mızrap ile sineleri eziyor...
Anlam içeren akıcı ve okunası bir şiir. Final ise harika. Ağaçları çok severim. benim de çınar ağacım var. Ona olan sevgim bir başka. Böyle güzel bir şiiri yazdırdığı için yüreğinize ve kaleminize sağlık. Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta