otuz dördüncü sokağa vardığımızda
avcılar sahilinde ilk gecemiz
söylediğimiz şarkının ikinci nakaratı
dalgalar eşliğinde son sessizliğimizdi
üstelik çaresiz, yitik ve perişandı
sahil boyu iz bırakan sevişlerimiz
nedendir bilinmez
belki de baharımızın ilk yaprak dökümüydü
ruhumuz özgürleştikçe bedenimiz sığacak mıydı bu cihana
yetişebilecek miydik son vapura
bu yolculuk anlamsız bir düş mü
yahut bizi yaralayan kör bir bıçak mıydı
son vapura yaklaşırken
gözümde canlanıyordu hatıralar
sevimli ve yaşlı mutlu çiftler
bir sen yoktun o vapurda
Kayıt Tarihi : 4.11.2024 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!