ben geçerken sanki
tam o sırada oturmuşsun bir masada
vişneler çürümüş kazağınla
papatya soyunurken çaresiz
mazgala düşüyordu beyaz yaprakları bir bir
elinde sigaran
diğerinde bensiz bir roman
peşlerinde yağmur
kahramanı karşında
söyleyemediklerimi söylüyordu
olacaklar belliydi ta baştan
hiç şansım olmadı şaşırmaya
Kayıt Tarihi : 9.4.2019 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!