Mazi karanlıklar kadar gizli,
Aklın hala geçmişte belli.
Unutulmaya terk edilmiş hüzünler,
Sönük bir volkan gibi şimdi.
Unutmak zor meseleyi,
Yazılan kelimeler okşar gururunu tabi.
Unutmak zor sözleri,
Onlarsız havan yok çünkü.
Nokta koydukça siliyorsun.
Anlamın kalmayan şiirlerde kendini arıyorsun.
Kıtalarda hala seni anlattığımı sanıyorsun.
Yazdığım bir kelimeden saçma anlamlar çıkarıyorsun.
Anlatıyorum son kez,
Uğraşmaktan bıktığım bir konuyu,
Döküyorum satırlarıma,
Ve susuyorum bir ömür boyunca.
Dost olmak yaramaz sana,
Samimiyetimi farklı anlarsın sonra.
Aşk geçmişte kalan bir oyuncak bana,
Sıkıldım artık oynamaktan hayatım boyunca.
2018
Kayıt Tarihi : 8.12.2022 17:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lise üçüncü sınıfta anlık öfkeyle yazılmış basit bir şiir :)
![Emirhan Tankoş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/12/08/34-ofkemin-sinirinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!