Mapushane yatakları acıtmıyor artık belinizi
Değmiyorsa yüreğinize o demirler
Ah bilseniz tesbih çekmeyi sayabilmek için günleri
Sonra geliyor vakit duvarlara asmaya yâri
Kağıt parçası bir küçücük
5 kalem ile dürüyorlar defterinizi
Gelmesin diye yüzünüze bıçağın keskin tarafı
34 asırdır süveyda bir çöllerde
Zengindir hep
Bir sulu aş,bir bayat ekmek dibinde..
Kayıt Tarihi : 26.6.2019 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!