ne de sendeyim
ne de kendimdeyim ben
an yatağına
sessiz uzandığına
uzay boşluğu
görünmez döngüleşir
susar sessizce
düşle kazandığına
boştur gölgesi
cansızca değerdedir
kalkamaz
yerden karnı kazındığına
bedeni ağlar
gölgesinin tısı yok
yel almış semi
yere yazıldığına
bak gökyüzünde
kıpırtılar dolaşır
yağmur ulaşır
iple kazıldığına
gün döngüsünde
kaybolur gibi gölge
sinsicedir yok
gözden süzüldüğüne
010310-2denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 1.3.2010 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/01/33-goz-gulce-gozden-suzuldugunde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!