Küçüktüm, yetim kaldım, babamı pek tanımam.
Ufacık, tefeciktim...Bir dağ gibiydi babam.
İlm, irfan sahibiydi, bildiğim kadarıyla
Öğretmek isterdi de, yetmezdi benim çabam...
Başı, Toroslar gibi her zaman karlı idi.
Yüzündeki çizgiler, derin akarlı idi.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
