32-Aşk bize oldu ilham, Şiiri - İsmail Emre

Aşk bize oldu ilham,
Onu bize verdi gam,
Güzel ile doludur
Yeşil boyalı hamam.

Hamam yeşil boyalı;
Gördüm vârı soyalı...
Kendimi gaibettim,
(Ledün ilmi) duyalı.

Sallanır Dostun eli,
Hâlinde vardır beli... (1)
Mâşukunu görünce
Âşıklar olur deli.

Yok oldum ben varalı,
Tebdil eyledim hâli;
Dost yüzünü göreli
Ciğerciğim yaralı.

Onun olsun ciğerim,
Ateşe kessin derim; (2)
O Dosta feda olsun
Yüreğim, hem de serim.

Gördüm, ben can vereyim,
Kabul oldu dileğim;
Benim ağzımdan diyen,
Efendim, hem de beyim.

Bu dediğim can ili...
Senden diyen Dost dili...
Yürü, Dosta secde et,
Dost sever mi cahili...

Sevme dünya hesabı,
Seyreyle bu dolabı;
Sen canını yok etsen
Açılır cevher kabı.

Dost yüzünü görenler,
Varlığını verenler,
Murada nail olur
Yüzü yere serenler.

Bizler severiz gamı,
O gösterdi imamı;
Aşk gelirse şen eder
Dilber olan hamamı.

Yine yandı gözlerim,
Ateştendir sözlerim;
Azraili görürken,
Dostum, seni gözlerim.

Yolum vardı Halil'e,
Her hâlimi o bile...
(Emre) sen Dosta ulaş,
Orda yanmayı dile.

-------------------
(1) Bel = işareti.
(2) Ateşe kesmek = baştanbaşa ateş olmak