İstanbul kadardım
İstanbul benim kadar
Hayra yorulmayı bekliyordu rüyalar
Perdeler çekiliyordu
Çıkmaz sokakların ölmüş evlerinde
Umutlar bıçaklanırken
Karanlık ağlıyordu yalnızlıktan
Gölgeler birbirine düşman
Deniz tiksinmişti mavisinden
Sandallar denizinden
Yüzünde bir sır saklıyordu
Her yanımdan geçen
Endişeleri sarılmaya hazır birer kefen
Uçurtmaları sordum onlara
Onlar da rüzgâra esirken
Kayıt Tarihi : 16.7.2020 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!