315 Arabacı Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Gurbet ezer içimi, kırılır, dökülürüm...
Hasretlik öyle zor ki, hicran zehirden acı.
Yârim aklımdan çıkmaz, kıvrılır, bükülürüm
Özledim diyorum ya, hızlı sür arabacı!

Ne zormuş yol gözlemek, inan ölümden beter.
Çabuk git, yollar bitsin, yoksa bu ömür biter!
Sinemde bir yangın var, yârim burnumda tüter...
Ölüp gidiyorum ya, bir öksür arabacı!

Deme acelen nedir, anlattım ya hâlimi...
Ne sorup duruyorsun hâli pür melâlimi?
Oyalanıp durma da göreyim helâlimi,
Ateşimi gördün sen, kaç küsur arabacı!

Sen yine dikkatli git, vurma sakın taşlara!
Sokma garip başımı olur olmaz işlere...
Alnıma koy elini, bak yanan ateşlere,
Yanıp tütüyorum ben, az üfür arabacı!

Geldik mi yoksa köye, sıla kokar burası?
Şu gözlerime bir bak, söyle kaçın kurası?
Bu yol yârin sokağı, işte evi şurası!
Dizlerime can gelsin, merhem sür arabacı!

Şükür kavuşturana, bu günleri de gördüm.
Yâr ile vuslat için ne çok hayaller kurdum.
Bilmem yolun sonunu sana kaç kere sordum?
No’lur bağışla bende tüm kusur arabacı...

Antalya-2009