313 Antalya Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Seni seyrettim Antalya şu Yivli minareden.
Doyamaz görmeye inan, seni bir kez seyreden…
Limon, portakal çiçeği, yasemin, karanfiller,
Antalyaya renk veriyor, zakkum ve begonviller.
Sahillerde rakım sıfır, Antalyadaysa yirmi
Neden böyle olmuş diye doğaya söylenir mi?

Zaten güzellik burada, adına denmiş falez…
Seyrederek Akdenizi gel, falezlerde bir gez!

Yolumuz, bu falezlerden süzülürken aşağı,
Karşımıza dikiliyor heybetiyle Beydağ’ı.
Akdeniz, çarşaf misali Antalyaya serilir,
Böylesine güzelliğe tüm bir ömür verilir.
Bir tarafta Konyaaltı, diğer yandaysa Lara,
Sımsıcak yaz günlerinde kendini sal sulara...

Geçilmiyor sıcak günler sulara saldırandan!
İntihar ediyor sular şu Karpuzkaldırandan...

Topçam, Çaltıçak, Faselis, tüm yaza yeter artar
Böylesine güzelliği, ancak insanlar tartar.
Serin meltem rüzgârları okşadıkça tenini,
Yumuşak kadife gibi, sarar tüm bedenini.
Gece Manavgat meltemi, gündüzse Akdenizden,
Sahilde mangal sefası, ziyafet kesenizden

Uğramadan geçmek olmaz Düden Şelâlesine
Son verirsin istemeden, dünya meşgalesine.

Görülecek yerler mi yok, el atsanız ellisi!
Hem sıradan yerler değil, eli, yüzü bellisi.
Lidya, Frikya, Selçuklu, tarihi eser dolu.
Gidilecek yol mu yok ki, her taraf kral yolu.
Termesos, Aspendos, Perge, bir yığın ören yeri,
Eski tarih fışkırıyor kazıdıkça her yeri…

Olymposta dağ yanıyor, Saklıkentde kar dolu.
Manavgattan Alâraya, her taraf akar dolu...

Bugün Beşkonaklardayız, yerimiz Köprüçayı.
Şöyle, suyun kenarında içerken demli çayı...
Bir yandan seyret sularda boğuşup duranları,
Ulu çınarlar altında, hayaller kuranları...
Saymakla tükenmiyor, Antalya güzelliği...
Türkiyenin en has yeri, bu şehrin özelliği

Derler ki, bu şehri Tanrı kendisine saklamış!
Sonra vermiş insanlığa, kemliği yasaklamış...

TDK:

kemlik: kötülük, fenalık, fesatlık...
rakım: Antalyanın rakımı 39 m. Dir.Şair bu şiirini, Atatürk
............ parkının 20.M. kotundaki merdivenlerinde yazmıştır...

Antalya