Otuzbir yıl önce bugün, hayatımın en önemli kararına imza attım.Onsekiz yaşımı henüz doldurmamıştım bile. Utangaç, ürkek, korkak bir şekilde ve adına “sevgi” deyip diyemeyeceğime karar veremediğim duygular arasında, bir erkeğin hayatına karıştım.
Coşkun akan iki dereyiz biz. Sularımızı aynı yatakta akıttık yıllarca. Bazen, yağan yağmurlarla çoğaldı sularımız, debimiz yükseldi. Bazen de kurak geçen mevsimler nedeniyle eksildik, sularımızın bir kısmını kurak topraklarda bıraktık.
Zaman zaman bazı engeller çıktı önümüze.Güç alıp birbirimizden, aşmaya çalıştık engelleri. Kimi zaman da inişlere düştü yolumuz. Hızlandık, köpürdük, türküler söyleyerek coştuk yatağımızda.Ta ki düz bir ovaya yolumuz düşene dek.
Devam ediyoruz akmaya; kâh düz ovada durulmaya, kâh inişlerde coşmaya. Zaman zaman yorgunluk hissetsek de ve yine zaman zaman sularımızı yabancı maddeler kirletse de.
Tamamını Oku
'Birlikte aktığımız ve otuz bir yıl süren yolculuğumuz ne güzeldi! Her gece birlikte daldık uyukuya, her sabah birlikte “merhaba” dedik hayata.
Ah keşke, iki dere aynı anda kurusa. Kaçınılmaz sonu, aynı anda yaşasa. O suyu bol ırmak, bir kolunun kurumasıyla eksilmese.Geride kalan, gideni özlemese. '
Bu iki ayrı paragraf, binlerce sayfa olsa bu konuda sözün ve işin özeti..sayın esen bu keşke mümkün olsa..hep bunu düşünmüşüzdür zaman zaman ama mümkün olmadığını da(yada çok zayıf bir ihtimal olduğunu)biliyoruz..sevginizin daha nice yıllara devam etmesi dileği ile..sevgiyle kalın..
Nice mutlu,senelere hocam.
Korkuların davetiye çıkarmasına izin verme olur mu ?..saygılar Ferit Teksoy
Kutluyor ve eşinizle birlikte, nice mutlu yıllar diliyorum Kâmuran hocanım...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta