Yolda mahsur kalmıştım..
Yalnız Sana değil, hiçbir yere gidemiyordum.
Bu Yapamayanların, Edemeyenlerin Otoyolu..
Zaten hiç bir şehre uğramıyordu.
Ayıplanmış şarkılar dinliyordum.
Pikaplardan süzülen analog nameler.
Yasaklanmış flimler seyrediyorum,
Sansür kurulunda eriyip giden hayatlar..
Yalnız Sana değil, hiçbir yere gidemiyordum.
Kendi içimde kaybolmuşum,
Dışımda ukala bir zırh..
Çocukluktan kalma, bu yokoluşum..
Yolda mahsur kalmıştım..
Sonsuz uzun bir otobanda tutsak.
Her seferinde kaza yapıyordum..
Ne Zaman baştan başlasak..
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 12.1.2021 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...zaten bir insan kendi içinden başka yere gidemiyorsa dünyayı dolaşsa da anlamı yok...
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)