Ne çok şey unutuluyor
Sadece seni anımsıyorum
aklımdasın,işte
Çiçekler gibi soluyorum
Sorma bana nedenini,
Sonucusun,işte
Nerede o gerçek
Yön yolun yol yönün içinde
Çözülmüyor,işte
Usulcacık açılır gökyüzü
Bir usta işi bu
O sensin,işte
Bir perde daha aralandı
Ortaya çıkıyor çakıl taşları
Farklısın,işte.
Uyutma beni
Yıllar akıp gittikçe
Erteleme,işte
30.06.2018-31
Kayıt Tarihi : 30.6.2018 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/30/31-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!