303 Adam Olamazsın Şiiri - Yorumlar

Halil Şakir Taşçıoğlu
677

ŞİİR


19

TAKİPÇİ

Âli Osmanî de bir pîri fâni,
Bir evlât büyütmüş hayli yabâni..

Ecdâdı oğluna tamamen yükmüş
Anadan, babadan sanki büyükmüş
Çok uğraşmış baba, çalışmış durmuş,
Oğlan büyüdükçe azmış, kudurmuş!

Tamamını Oku
  • Yusuf Uyar
    Yusuf Uyar 13.09.2008 - 13:28

    ibret almak isteyenlere duyrulur güzel sevgi veselamlar emiroğluyusuf

    Cevap Yaz
  • Halil Gürbüz
    Halil Gürbüz 01.09.2008 - 17:46

    iyi bir ders veriyor ve çok güzel bir anlatım var... teşekkürler

    Cevap Yaz
  • Aşık Alemi
    Aşık Alemi 09.08.2008 - 22:02

    Cok guzeldi :) yuregine saglik severek okudum***Tam puan***

    Cevap Yaz
  • Cem Erkaslan
    Cem Erkaslan 11.07.2008 - 10:36

    verilen mesaj,şair ruhuyla daha da bir anlamlı...yüreğinize sağlık...

    Cevap Yaz
  • Necmi Uçar
    Necmi Uçar 10.06.2008 - 23:43

    Evet vezir olmak veya makam sahibi olmak başka şey adam olmak başka şeydir. Babayı anayı beğenmeyip hor goren, büyügünü küçüğünü sevgi ve saygı noktasında tanımayan vezir olmuş ne yazar.

    Cevap Yaz
  • Benokyanus Yücel Terkanlıoğlu
    Benokyanus Yücel Terkanlıoğlu 01.06.2008 - 23:11

    Can-ı gönülden tebrikler tam puan ile tebrikler ve de listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin.

    Cevap Yaz
  • Mehmed İhsan Uslu
    Mehmed İhsan Uslu 13.01.2008 - 11:57

    Üstadım!
    Ne güzel nazmetmişsiniz. Allah C.C. emsalinizi ziyade etsin. Daha nice eserler vermek nasip etsin.
    Saygılarımla...

    Cevap Yaz
  • Macide Özcan
    Macide Özcan 04.10.2007 - 10:10

    Bir evlat büyürken yokluk içinde,babası çalıştı gece ve gündüz
    Dişini sıktı,kırılana kadar sıktı.
    Oğul anlamadı.
    Bir evlat büyürken yokluk içinde
    uğraştı anası uyku rahat bilmeden
    Oğul anlamadı.
    Birgün oğulda baba oldu.
    Kendi oğlunu doyurdu,yedirdi içirdi baktı uyuttu
    Oğlu anlamadı.
    Bir yorgan iğnesi saplandı kalbine
    Uğraştı çıkaramadı.
    Koştu hemen anasına babasına af dileyecekti onlardan.
    Anlattı bir bir içindekileri
    mezar taşı anlamadı.

    Macide ÖZCAN


    Cevap Yaz
  • Yüksel Önaçan
    Yüksel Önaçan 14.09.2007 - 15:46

    YAŞLILARIMIZ
    Yüksel ÖNAÇAN
    [email protected]

    Zaman, zararlı ve yararlı şeyleri en iyi öğreten öğretmendir. Ne var ki, bütün öğrencilerini öldürür.

    Zamanın bize en iyi öğrettiği şey eninde sonunda yaşlılıkla tanışacağımızdır. Ama biz bunu her aynaya bakışta, her yokuş tırmanışta hatırladığımız halde tanışmışlarla tanışmamakta ısrar etmekteyiz.
    * * *

    Bir şehirde, bir ilçede, bir köyde tüm problemleriyle yapayalnız kalan ana-babaların, çocuk ve torunları yerine yılların aşındırdığı koltukları tercih etmesi, “-Çevresinden kopmak istemiyor,” demekle geçiştirilemez. İnsana çocuk ve torunlarından daha yakın bir çevre olamaz.

    Horlandığını, dışlandığını en iyi sezen, zaman denilen öğretmeninden çok şey öğrenen yaşlılardır.

    Doğup-büyüdüğü çevresinden ekmek parası için gurbete çıkan veya çocuklarının peşine düşerek kopup yeni bir ortama giren yaşlı, kendisinden çocuk ve torunlarına gösterdiği ilginin karşılaşıldığını göremeyince, yeni yüzler tanımanın yerine, hüzün dolu bir yalnızlıkla tanışmayı tercih etmektedirler.

    İşte onca çocuk ve torun sahibi olmasına rağmen pek çok yaşlı kendisine en yakın olan, kan bağıyla çevresinden kopma lüzumunu hissetmektedir. Bu kopmayı oluşturan, yaşlı için pek çok sebep vardır.

    Kalbindeki sevginin zerresine kadar hepsini çocuk ve torunlarına vermiş ama onlardan bunun karşılığını alamamıştır.

    Tüm emek ve servetini onlara harcamış, karşılığında bir bayram sabahı bir tek mendil bulamamıştır.

    Onca birikiminden onlara birşeyler aktarmak istemiş ama onlar dinlememiş, hatta onu yanlış düşünmekle suçlamıştır.
    ...................................
    ...................................

    Ve böylece insanı yaşlılık, yaşlı da yalnızlığı kucaklamıştır...
    * * *
    Sistemin billurlaştırdığı gözyaşlarını gözlük yapmış, o gözlüğün ötesinde yine kendisi gibi dışlanan yaşlıların yaşadığı huzur evlerini görmüştür.

    Genelde aynı boşlukta sallanan huzur evinin yaşlı topluluğu içerisinde uzattığı elleri tutulmuş, üç-beş gün bu yeni ortam yaşlıyı oyalamıştır. Ama bir akşam yemeği sonrası, huzur evinin balkonundan şehrin ışık saçan pencerelerine baktığında, ne emeklerle yetiştirdiği çocuk ve torunlarının hayatlarına doladığı hayatı, çıkış noktasını bildiği bir ırmak gibi, akıp gitmiştir...
    * * *

    Biz istemesek dahi, eninde sonunda yaşlılık bizi kucaklayacaktır.

    Bu gerçeği kabullendikten sonra, yaşadığımızda nasıl bir ortamda yaşamak istiyorsak, yaşlılarımıza şimdiden o ortamı sağlamamız gerekmektedir. Yaşlılara duyarsız kalırsak, sitemin billurlaştırdığı gözyaşlarından gözlük takmamız kaçınılmaz olacaktır. Bilhassa anavatandan uzak şu ikinci yurt edinilen memlekette...
    9.11.1994

    Bu şiire bu yorum yakışır diye düşündüm.

    Cevap Yaz
  • Özay Sağlam
    Özay Sağlam 15.12.2006 - 22:52

    Gelir kapımda rızamı alırdın
    Bence sen o zaman adam olurdun...
    adam gibi adam olmak...........
    tebrikler
    saygılar

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta