Işıkları söndürsem ve gömsem kendimi karanlığa
Firari uykularımı toplayıp çekilsem uzun bir inzivaya
Doğar mı bu güneş kalktığımda?
Biter mi bu netameli gece?
Neşeyle çıkar mıyım bu karanlık tabuttan?
Sorular umudu besler diyorlar
Aldığı her nefeste sorularla kendini kemiren insanlar
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta