O şirin ve suskun düşünce anlarında
Geçmiş şeylerin anılarını toplarım etrafıma,
Yanarım aradığım bir çok şeyin yokluğuna,
Ve eski acılarla ağlarım boşa geçmiş zamanıma:
Ağlamaya alışkın olmayan gözlerim dolup taşar sonra,
Ölümün sonsuz gecesinde gömülü değerli dostlara,
Ve yeniden ağlarım haylidir unutulmuş bir aşk acısına,
Ve feryat figan olurum yitip gitmiş onca kayba:
Sarar beni yeniden geçmişteki kederler sonra,
Ve sürüklenirim yoğun bir acıdan başka acılara
Gelir sıra sonra evvel zamanda çekilmiş gamlara,
Bedelleri ödenmemiş gibi öderim bir kez daha.
Fakat bu esnada seni düşünürsem sevgili arkadaşım,
Biter elemlerim ve telafi olur bütün kayıplarım.
William Shakespeare (1564-1616, İngiltere)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 6.10.2019 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonnet 30 by William Shakespeare When to the sessions of sweet silent thought I summon up remembrance of things past, I sigh the lack of many a thing I sought, And with old woes new wail my dear time's waste: Then can I drown an eye, unused to flow, For precious friends hid in death's dateless night, And weep afresh love's long since cancell'd woe, And moan the expense of many a vanish'd sight: Then can I grieve at grievances foregone, And heavily from woe to woe tell o'er The sad account of fore-bemoaned moan, Which I new pay as if not paid before. But if the while I think on thee, dear friend, All losses are restored and sorrows end.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!