Yıllar acımıza ortak olanları alıp gitti,
Zaman biz henüz körpe bir genç iken geçti.
Daha sesine doyamadan,
Beklenmedik bir elveda yankılandı,
Hastane köşelerinden, sokaklara...
Babayı tanıyamadım varlığında,
Dinleyemedim canlı bir orkestra eşliğinde.
Kulaklarım hasret bir canlı melodisine,
Baba tek çare acılarımın beşiğinde.
Yaşanılanlar sensiz ve sessiz,
Acılar yokluğunda bestesiz,
Aşklar sahte ve mutsuz,
Şefkatinsiz dünya huzursuz.
Hüzün dolu sabahlar sesine muhtaç doğuyor,
İnsanlar müziğine aç bir hayat yaşıyor,
Acı seninle gülüyor, gece sensiz geçmiyor.
Beyaz sana canlı iken yakışıyor,
Müzik seninle bir güzel oluyor.
Yüreğimiz her bir acıda seni soruyor,
Gidişinin ardından hiçbir şey eskisi kadar güzel olmuyor
Baba…
2018
Kayıt Tarihi : 8.12.2022 16:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lise yıllarında Müslüm Gürses'in şarkılarından etkilenmemden kaynaklı kendisine yazdığım bir şiirdir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!