30 Ağustos Şiiri - Abbas Paksoy

Top’lar, tüfek’ler, patlarken cephe’de.
Silah’ça, düşman ağırdı, kefe’de.
Ölümden korkmuyordu, Türk efe’de.
Ya zafer, ya şehitlikti, mertebe.

Can’lar ölüyor, kan’lar akıyordu.
Çanakkale’de, ölüm kokuyordu.
Otuz Ağustos’ta, düşman’ı yordu.
O gün, bize, zafer bayram’ı oldu

Gelibolu, şehitlerin yeridir.
Baş’ımıza gelenler, it şer’idir.
Atatürk, vatan’ımızın pir’idir.
Çanakkale geçilmez, geçilmedi.

Anafartalar’da, zaman bilinmez.
Şehit’lerimizin, kan’ı silinmez.
Vatan, bölünmeyecekti, bölünmez.
Artık, bunu anlamıştı, düşmanlar.

Şimdi, açan çiçekler, şehit’lerdir.
Otuz Ağustos’taki, şahit’lerdir.
Vatan’ı yaşatan, mücahitlerdir.
Pakso’yum, sen Türksün, göğsünü gerdir.