3 Yaratık Şiiri - Akın Akça

Bir garip ranza hikayesi:
gün boyutlu üç hemcins;
habis kötü, ve iyi gün, Güneş gerisi.

(` uyanıp uyanılan bir kaç kere,
` üç görüntü.....)

Üç yaratık görmüştüm koridorda,
koşuştular dururlarken çocuk gibi.
Sonra bana bakmayı bıraktılar ileriden,
arkalarına dönerek ve bakındılar
En uçtaki elini uzattı bir şeyi
tutmak ister niyetli:
bilmem neden, o an ürktük
Derken uyandım rehavet kestirmesinden.
Ve ses gelen odamın demir ince
borularının etkisiyle belki,
hafif aralık yöneldi gözlerim
kapıya.. belirecek koridorda en
korku serici yaratığı mı bekliyordum?

(Ben miydim ki baktıklarında
arkalarına ki sırtlarındaki
sırtlanların, sırtlanmış üç gidenin,
sanki uzanıyordu yatakta;
ama gözler açılıp da kapıya
onlar baktıklarında.....

` bekliyordu o ya neyi?
` beklediklerini mi sırtlanların
` yoksa kendisini mi -
` onların bakmalarındaki bana,
` daha sonradan ortaya çıkacak olan
` gerideki henüz gözükmemişi
` beklemelerindeki...
` - her ikisi de ya da aynı
` şey miydi;
` çıkarsadıklarımız baktıklarımız mı
` yalnızca, başkaca?)

Kabus muydu düş müydü;
elinin, senin 'rüya'ydı teriminle,
ama neden ürkütücüydü?

-
07-06-'05 &
10. 06.'05