Seni sevmek en acı gerçeğimdi benim
Kendime bile söylemeye çekindiğim
Çünkü sen sevdasına diz çöktüğüm tek adamdın
Bense 3. şahsın imkansızlığıydım! ! !
Seni sevmek sözlerin bittiği yerdi
O yerde dallarına bülbüllerin konduğu
Kırmızı güller açardı
Koklamaya bile kıyamadığım…
Sevmeye doyamadığım…
Ama unutma ki
beden ayrılsada yürek ayrılmayınca varılmaz ayrılığa
Biliyosun;
Şimdi gitmek
ve ;
Hiç istemesemde senden vazgeçmek zorundayım
Benm için bir intihar çeşidi olsada..
İnsanı yavaş yavaş öldüren bir şey! ! !
Ama sözlerin en keskin yerine gelinmişti çoktan
Ve yüreğim aşkın en çaresiz halini yaşıyordu
Kimseye anlatamazdım derdimi
Bir dalga olur yüreğime çarparlardı
Zaten kimse anlayamazdı beni ben gibi
Mevsim sonbahar, Aylardan ayrılıktı …
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık olsun hanımefendi.
TÜM YORUMLAR (4)