Düşerken toprağa yılın ilk karı,
Buluşurken saçının telleriyle,
Gözlerinde sanki mutluluğun anahtarı,
Ne zaman gelecek sana sarılmak anı?
...
Parlıyor güneş öfkeli...
Bastırmaya çalışıyor güzelliğini,
Kim bu gülüşünden ışık saçan?
Kıskandırıyor tüm evreni.
...
Gülümsüyor dünyanın en masum varlığına,
İçinde taşıyor olgunluğu ve sevgiyi,
Işık oluyor aylardır bana,
Ne de yakışıyor tatlı ellerine sevgi.
Kayıt Tarihi : 9.5.2014 10:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Düşerken toprağa yılın ilk karı,
Buluşurken saçının telleriyle,
Gözlerinde sanki mutluluğun anahtarı,
Ne zaman gelecek sana sarılmak anı?'
Güzel bir şiir başlangıcı. Şiirin kurgusu güzel Gönlüne sağlık.
TÜM YORUMLAR (3)