“3 Kuruşluk adama 5 Kuruşluk değer verir ...

Editör Semra Öztürk’ün MSN’sindeki slogan dikkatimi çekti. Dikkatle okuyun; sizin de aklınızı başınıza getirecek bir özlü deyiş bu. Şöyle:

“3 Kuruşluk adama 5 Kuruşluk değer verirsen artan 2 Kuruşla seni satın almaya kalkar.”

İlk günlerde pek önemsemedim bu sözü. Karşılaştığım son olay, “Doğru be, doğru doğru… Semra haklı….” dedirttirdi bana.
Nereden aldı, nereye götürdü bu söz beni. İsterseniz bir günah çıkartma olarak kabullenebilirsiniz şimdi yapacağım açıklamalarımı.

Yaşamım boyunca üç kuruşluk adamlara hep beş kuruş vermiş olduğumu ayrımsadım birden. Sonra da onların kalkıp, artan 2 kuruşla gerçekten beni satın almaya kalktıklarını ayrımsadım.

İnsanlara hep olduğundan fazla değer verdim. Bir süre sonra o insanlar, gerçekten benim verdiğim kadar değerli sanmaya başladılar kendilerini.

Kendimi hep mütevazı olmaya zorladım. Öz Türkçesi alçak gönüllü olmaktır bu sözün. Hep engin gönüllü oldum yaşamam boyunca.

Sonra ne oldu? Kendilerine karşı alçak gönüllü davrandığım insanlar, gerçekten alçak görmeye başladılar beni.
Özverili oldum hep. Başkalarının kusurlarını, suçlarını üstlendim. Diyordum ki kendi kendime, “Onlar daha genç. Tırnakları yer tutmuyor, bu suçlanmayla bile sen, kalkarsın her yükün altından.”

Öyle olmadı. En başta suçlarını üstlendiğim insanlar aynı suçla yargılamaya kalktılar beni.

Hep sevdim. Karşılığında sevgi beklemedim. Sevmenin benim görevim olduğunu düşündüm. O yüzden bugün yalnızım. Yalnızım ama üzgün değilim. O sevgiye layık olanın, hiçbir zaman var olmadığını düşünerek avunuyorum.

“Ne ekersen onu biçersin, falan…” yalan. Hep iyilikte bulunmaya özen gösterdim insanlara. Karşılığında kötülük gördüm onlardan.
Varım var iken, paylaştım dost bildiklerimle her şeyimi. Varım tükendiğinde ise onlar tanımadılar bile beni.

Daha sayabilirim tüm olumluluklarıma karşın karşılaştığım olumsuzlukları. Hele bir de adlarını vermeye kalksam, listem roman olur.

Bütün bunlara karşın, pişman mıyım yaptıklarımdan?

Değilim. Bugün da aynı şeyi yaparım, yapıyorum da zaten.

Tek kazancım ne biliyor musunuz? Kendime karşı verilecek bir hesabım yok. Kendimi seviyorum, mutluyum.

Ama sizlere benim gibi olmanızı önermem. Teşekkürler bana bütün bunları düşündüren, hayatımın muhasebesini yapmamı sağlayana...