Benim Için Aglar misin?
.
Beni anladiklarini söylüyorlar
Hiç kimse beni anlayamaz
Hiç kimse...
*
Benim içimdeki masum seytani kim anlayabilir ki?
Ben, bu gördügünüz ceset degilim
Benim içimdeki yaratigin gözyaslarini kim görebilir ki?
Korkuyorum, anlayamazsiniz iste, ölmeliyim
Ölmeli ve korkularimdan kurtulmaliyim.
*
Ben, onun sana zarar vermesinden korkuyorum
Beni bu huzurdan çikarmandan
Belki de beni anlamandan korkuyorum.
*
Hiç kimse beni anlayamaz
Hiç kimse...
*
Soludugum hava bile bogazimda dügümleniyor
o da benden yana, benim gibi yalniz, benim gibi korkak.
Anliyor musun? Ben sevilmekten korkuyorum
Beni sevmenden, beni acilarimdan ayirmandan korkuyorum.
*
Artik bu uzun merdivenin son basamagindayim
Önümdeki sonsuz uçurum bana sevgiyi hatirlatsa da
Uçurum beni senden uzaklastiracak biliyorum.
Içimdeki karanlik beni zorluyor, buna mecburum, anliyor musun?
*
Hiç kimse beni anlayamaz
Hiç kimse...
*
Sevgi içimdeki küçük çocugu sevebilir mi ki?
Hiçkiriklarini duyuyor musun?
Sevgi onun istirapli geçmisini silebilir mi ki?
Artik dayanamiyor, anliyor musun?
*
Hergün ölüyordum zaten, benim için degisiklik degil bu
Aslinda ölümün sonu bu, o da ölüyor benle.
Hiç aglayan bir ceset gördün mü?
Simdi gözlerimden iki damla yas dökülüyor sevginle birlikte.
*
Içimdeki yaslar sel oldu, tasti, anliyor musun?
Içimdeki o canli boguldu ve kurtuldu artik
Sadece cesetini bekliyor, her sey bitecek.
Masumiyetimi neden öldürmek istedigimi anliyor musun?
*
Hiç kimse beni anlayamaz
Hiç kimse...
*
Bu dikenli yolun sonu artik gelmeli
Sevgiler beni terk etmeli.
Içimdeki setler yikildi tutamam gözyaslarimi.
*
Hey sen! Beni öldüren korkularimin nedeni
Görüyor musun onları?
Duyuyor musun meleklerin çığlıklarını?
*
Hey sen! Beni aglatan sevginin sahibi
Ben öldüğümde
O küçük çocuğun gerçek yüzünü gördüğünde
Benim senin için ağladığım gibi
Sen de benim için ağlar mısın? ...
eylül,27
1422
.
Poet Of The Darkness
Ben bugün şiir/yazı yazmayacağım.
Bunu karanlıklar yazmış benim için...
Sana yolluyorum:
AĞLAMAZSIN...
SENİN KALBİN YOK!
boş sol yanın senin.....
Sen Phantasmagoria In Reality şiirini oku...Rimbaud oku...Yan!
UYAAAAN SEVDİĞİM UYAAAN...UYAN NE OLUR...
DALDIĞIN insanlık dışı uykudan uyan....
Kayıt Tarihi : 27.9.2006 17:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arthur Rimbaud a été celui qui, sans cesse, s'est trouvé en instance de partir. On a dit aussi de Rimbaud qu'il était l'homme aux semelles de vent, le voyageur qui, de Charleville à Paris puis d'Aden au Harrar, a toujours voulu aller plus loin. Mais il a aussi rêvé, comme il l'a écrit dans son Alchimie du verbe, à des révolutions de mœurs, à des déplacements de races et de continents, autrement dit à de vastes mouvements moraux et historiques qui pourraient mener les peuples ailleurs: il fallait creuser les secrets qui permettraient de changer la vie. Rarement, d'ailleurs, n'a-t-on vu d'artiste se révoltant avec autant de violence contre l'éternel ordre des choses, contre l'éternel règne des assis...
