3 Hayatım Roman Arada Kalan Çocuk

birkaç hafta sorunsuz çalıştım yine bir pazar günüydü aynı yere
boya sandığını bıraktım elimde papuçla etrafta dolaşıyorum
bir ayakkabı aldım boyamak için sandığı bıraktığım yere doğru yürüyorum
birde baktımki sandık yerinde yok birisi çalmış şok olmuştum çok üzüldüm
ağladım elimdeki ayakkabıyı sahibine geri götürdüm adam şaşırdı
ne oldu niye boyamadın dedi abi boya sandığını çalmışlar kusura bakma dedim
adam hırsıza ağıza alınmayacak küfürler yağdırdım sonra kendimden ben utandım inanın
saatlerce aradım hırsızı ama bulamadım sandığı çaldırdığım çiçek sinemasının
önüne geri geldim diğer boyacı çocuklara sordum sandığı tarif ettim
çalanı görmediklerini söylediler vakit öğleni geçiyordu ve ben çok acıkmıştım
eve gitmeyede korkuyordum boya sandığını çaldırdığım için
paramda yoktu ki birşey alıp yiyeyim
orda seyyar satıcılar var kimi lahmacun satıyor kimi ciyer kavurması
adamın biri lahmacun almış kendine yiyor bende izliyorum adamı
lahmacunun hepsini bitiremedi yarısı elinde bırakacak yer arıyor
sonra götürdü bir kenara bıraktı başkasının artığını yemek aklımdan
nasıl geçerdi bu nasıl olabilirdi çok acı verici ezici bir duygu
çaresizliğin ağır yükünün ilk defa omuzlarıma çoktüğünü hissettim
hırsıza ne kadar kızsam ne kadar küfür etsem az olurdu
benim bu duruma düşmemin tek suçlusuydu çünkü, aklıma gelen tüm
küfürleri saydım alçağa,
sonra yavaş yavaş yaklaştım lahmacunu almak için
elimi uzattım tam alacakken birden şeref diyen yüksek bir sesle irkildim
hemen elimi geri çektim başımı kaldırdım abdullah dayım gözlerine bakamadım
başımı öne eğdim dayım ne yapıyorsun ne arıyorsun sen buralarda yeğenim dedi
dayım yukarıda çay ocağında oturmuş çay içiyorken görmüş beni takip etmiş anlaşılan
çok utandım ağlamamak için zor tuttum kendimi elimden tuttu
hadi gel bakalım yeğenim seninle şöyle biraz gezelim çarşıda diyerek
yürümeye başladık önce bir lokantaya girdik masayı donattırdı
kebablar salatalar iyi bir ziyafet çektik kendimize dayımla
lokantadan çıktık kapalı çarşıya doğru yürüyoruz bir bezirganın önünde durduk
dayım selam verdikten sonra ahmet efendi benim şalvar hazırmı diktiysen almaya geldim dedi
adam paket yapmış getirdi
dayım çok güzel giyinirdi ve çokda yakışıklı ve heybetliydi
onu görenler söyle bir gıbtayla imrenerek bakardı
gel yeğenim daha seninle çok işimiz var diyerek elini uzatı tutmam için
biraz yürüdükten sonra ayakkabıcıda durduk adama bu delikanlıya
güzel bir kundura ver bakalım kardeşim dedi bir kaç çift denedikten sonra
beğendiğimiz ayakkabıyı aldık sonra bir takım elbise gömlek çorap
tepeden tırnağa herşeyimi aldı ben bu olanlara inanamıyordum şanki rüyada gibiydim
dayımı zaten çok fazla severdim o benim tek dayımdı ama ilk defa dayımla
bu kadar yakın oluyordum mutluluğum tarif edilemeyecek kadar fazlaydı
inanılmaz bir olay yaşıyordum paketlerimizi aldıktan sonra bir hamama girdik.