3 Gün Adıyaman Şiiri - Ali Kemal Alagöz

Kapalı bir sokak, enkaz kesmiş
Birikmiş insanlar, elleri yaralı gözlerinden akmakta yaş
Oturmuş kimi, avuçlarını açmış dua etmekte
Ayakta kimi, gidip gelmekte sağa sola yardım etmek için
Sesleniyor kimi enkazdaki boşluklara
"Ahmet! Ali! Fatma! Zeynep! Mehmet!... '
Duyuyor musun?
Sesimi duyan var mı?
Beton bloklar arasında dışarı uzanmış kimi eller
Ve o elleri tutmuş bir seven, ağlamakta
Ve seslenmekte yardım için her yana
" Allah aşkına gelin kaldıralım betonları"
Ama beton ağır, demir sert bağlı bir birine
Eller birleşiyor ama kaldıramıyor, beton ağır
Ve iş makinesi yoktu 3 gün adıyamanda
3 gün adıyaman kaldı yetim
Kendi başına aç, susuz
Sahipsiz, kimsesiz...