kalıplaşmış birkaç sözcük
duvarlara çarparak döndü
çoğalarak,
anlattı hayatımı...
bir fısıltıydı,hiçti,ummandı umursamaz tenim
kopan çığlıklar ürkütmüyordu
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
