Elveda Şiiri - Mustafa Köseoğlu

Seninle biz,
Aynı sigarada iki ayrı dudak iziyiz,
Hani dün gece içtiğimiz.,
Senin rujun kalmış o sigarada
Benimse terim.
Bilirsin,sıkılınca yüzüm terler benim
Ve şimdi bu odada kaldığım sürece,
Ellerim şakaklarımda yüzüm pencerede,
Daha dün gözlerim kamaşırcasına baktığım güneş bile
Bugün yerini bulutlara satmış,
Birazdan ağlayacak gökyüzü halime…
Gökyüzü ağlar,dışarıda sokaklar ıslanır
Benimse içeride sevdam demlenir
Koyarım gönlümün kor ateşlerine…
Bir ben başaramadım,senin gibi olmayı,
Bir ben başaramadım,başımı alıp gitmeyi,
Ensemde hissetmeden sevdanın soluğunu,
Yollara düşüp,ayaklarıma acımaksızın
Çekip gitmeyi…
Bana yazılan üç satır aşktı,
İki damla gözyaşı bir tebessüm
Ve birde tutulmayan sözünle,
Bir çırpıda okuduğum hayatımdı…
Biliyor musun hala atmadım
Dün gece içtiğimiz sigarayı,
Daha ne kadar saklarım bilmem ama
Taşıyorken izlerimizi
Kıyamazdım,onu çöpe atmayı…
Oysa uzayan sakalım elimde,
Çatık kaşlarım ve tütünden sararan parmaklarımla,
Bu içtiğim üst üste beşinci sigara,
Bir kere çöktü müydü üstüme,
Dağılmaz benim kara bulutlar gibi efkarım
Aynada yansımanı unutmuşmuşsun sevgilim
Ve odaya kokun sinmiş,senin,
Sen gitmişsin ama,
İliklerime kadar işlemişsin…
Şimdi düşünürümde,
Yalnız benim mi vardı günahım?
Bir tek bana mı zor gelirdi ayrılık?
Ve dört duvar arasında,başımı vura vura,
Yalnız ben mi saklarım ağladığımı? ...
Dışarıda usul usul yağarken yağmur,
Yüzüm pencerenin soğuk pervazında,
Avuçlarımda senden kalan göz yaşlarım,
Ve şuncacık umudumla,sabrımla beklerim.,
Yüzümde yaşanmışlığın soğuk gülüşü
Bir yay gerilmiş içimde
Sanki tüm okları bana doğru,
Sözüm geçmez hiçbir zaman kendime
Ve hiçbir zaman kendim saramam yaralarımı
Artık kendi gölgemi bile tanıyamaz oldum,,
Var iken odada birkaç düşünce karaltısı
Artık bu içime çektiğim son duman
Benimle beraber sönen sigaradan
O da tükendi benim gibi yanarak
Şimdi ona da elveda giderken,
Ve bana da.,
Ve sana da..,
Kapımda ecel durmuş,bana gülerken…