Yine oturmuş bir odaya tek başıma,
Düşünürüm ben hep kara kara,
Bilmiyorum neden hep böyleyim,
Bilmiyorum anam ben niye böyleyim.
Neden hep dertli kederliyim koca şehirde,
Caddeler sokaklar sanki yasak hep bana,
Yine gözlerim ıslak yaş dolu ağlamaklı,
Bilmiyorum anam ben neden böyleyim.
Senin hasretin mi beni karamsar yapan,
Yoksa babama özlemim mi beni yıkan,
Yarım aklımı da yetirdim hep düşünmekten,
Bilmiyorum anam ne olacak benim bu halim.
Bir gün öpeceğim nasır tutmuş ellerinden,
Sarılıp koklayacağım tezek kokan kokundan,
Cin Mehmet'im dayanamaz oldu senin hasretine,
Döneceğim anam en kısa zamanda sizlerin yanına.
(-Kuzgunlu-Cin-Mehmet_YAŞAR-)
Mehmet YaşarKayıt Tarihi : 12.10.2008 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
zalim gubet...
![Mehmet Yaşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/12/3-donecegim-anam.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)