3 Damla Şiiri - Nisa Öykü Avaroğlu

3 damla düştü basıma.aslında yağmur acitmazdi canımı, ve eritmezdi tüm eskimislikleri.aynaya bak.kaç tane ‘sen’ kalmış yorgun yüzünde? kac kere kahkaha attin? kac kere özledin birini aglayarak? Bak, herkes kendi halinde.ben basimi yaslamis seni yudumlarken; insanlar yine birinci sahsin öznesindeler.yine seviyorlar birbirlerini, asik olmuslar.ayni sokakta adimlarini sayarken yine aynı telaş içindeler.aynı renkte gece, ve hep aynı soğuklukta kaldırım tasları.üzerinde gezinen kücük ayaklar yine ayni masumiyetteler.

bir kelebek daha oldu bugün.

iste öyle soğuktu gidişin.ve korkmak kadar hızlı.etrafta kimse yoktu.yalnız ben ve yağmur vardı gözlerimde çiseleyen.ellerimi islatirdi hep, kirpiklerimi.elimin tersiyle silerdim.İslakti ama umursamazdim.cok kitap okudum, beynimde kelimeler turetip iclerine kapattim seni.bir yudum su icip icimde bogdum tüm sözlerini.tirnak diplerime kazinmis hatiralarini sildim birer birer.yetmedi, kokunu getiren rüzgari kazidim yuzumun her zerresinden.uyudum.beynimin orta yerinde duran senden kücük adamlar yarattim kendime.rüyalarimda dönüp dolasip yine ayni gecmis zamanda kaybettim kendimi.

olmadi.

sadece sessizce sunu fisildadim kulagina.

“acitmiyor artık tatli bela gülüşlerin.”