Çıkmaz bir sokakta başlamıştı
Çocukluğumun maratonu,
Koşardım o dar sokakta
Koşmak bir oyun gelirdi bana
Ara ara çukurlar vardı
Buruk sevinçlerim dolanır ayaklarıma
Düşerdim, uçurumlardan aşağıya düşer gibi
Dizlerim kanardı, kan görünce ağlardım
Çocukluk işte
O dar sokak ağrılarıma tanık olurdu
Küçük bir evimiz vardı
Sokağın hemen sağında
Sıvası dökülmüş bir gecekonduydu
Üstü toprak, duvarları çatlaktı
Ama ben hep
Yıldızları beklerdim geceleri
Gökyüzünü donatsın diye dualar ederdim
Yağmurlar yağmasın isterdim
Çünkü
Yağınca topraktan damımız akardı
Yattığım yere damlardı, uykularım kaçardı
Kapı önüne çıkardım, gökyüzüne bakardım
Yağmurlar yağardı, Ama ben hep ağlardım,
henüz daha çocuktum hayatın çıplaklığını
bu denli yaşarken
sıvası dökülmüş o duvar dibinde
yoksulluğu tanımlarken
En iyi ben ağlardım,
Ben ağlarken o sokak hep tanık olurdu
Kayıt Tarihi : 20.7.2007 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
3. çıkmaz sokak diyarbakır da gözlerimi dünyaya açtığım sokak oluyor ama şimdilerde sadece boş bir arazi belediye yıkmış.....SAYGILARIMLA...Fırat Sırtlan
Yoksulluğu tanımalar, duvar diplerinde ağlamalar,
Ve o sokak oldu gözyaşlarıma ilk tanık olan.'
ve duygularıma tercüman oldunuz bu dizelerinizle değerli dost..
saygılarımla
Sokağın hemen sağında
Sıvası dökülmüş bir gecekondu
Üstü toprak, duvarları çatlak
Yıldızları beklerdim geceleri
çok güzel anlatmışsınız yüreğinize sağlık inanırmısınız bende öyle bir yerde yaşamak isterdimisterdim
TÜM YORUMLAR (60)