3 Ben Şiiri - Naki Aydoğan

Ocak Niyeti

Ateş nerede yanar, boşluğunda maddenin.
Gök cisimleri arasında güneş de boşluğunda yanıyor
Yanmak ne ya! Madde geçiyor zamanı geçiyor.
Yandı bitti kül oldu. Dağ başında kurduğumuz muhabbetimiz.
Kurdun kuşun börtü böceğin muhabbeti var, devam ediyor.
İyice söndürelim ateşi.
Kalmasın yalanımız biz gittikten sonra tutuşmasın gerçek.
Üçtaş dördüncü taşın yokluğunda körüklediğimiz ocak
Güneş de gezegenlerin arasında hangi gezegenin yokluğunda
Körükleniyor güneş de…
Güneş lekelerimiz neyimiz bizim.
Güneş de kaç ocak var kaç gezegenimiz var
Yıldızlar niye çok bizim olmayan ocaklar, çok uzak çobanların ateşi
Benimde aklım çok uzak düşünceme çok düşünmeden edinemiyorum
Bir yastığa baş koyduğum sevgilim
Aklım fikrim sarıldığım bedenim.
İşte gerçek sana aşkım boşluğumuzda yanıyoruz
Bir birimizi tutuşturduk yanıyoruz
Yalan mı çöp çatanlarımız mı tutuşturdu bizi
Görücü usulü mü evlendik
Sonrada söndürdüler mi bizi bir birimize yanamadan
Ağaç yaşken eğilir, sen doğruydun ben yamuk
Aramızda biten fidan neydi!
Cürüm! Bir can. Bir kıvılcım.
Bizim ocağımızı kuranların niyeti neydi!

Aptal Buzdolabı

Buzdolabımızın yokluğunu bilmiyorum
İlk ne zaman alındı
Ama buzdolabı yokluğumu biliyorum
Adı Zeynep namı Türkan teyzem lakabıma koymuştu
Ben onun buzdolabı yeğeniydim
Yeğenler yeğen ebe beyinlerine hatıradır
Ben buzdolabı hatırasıyım
Ben memnumdum ve teyzem işe girmemede yardımcı olmuştu
Buzdolabı gibi duruyordum işte evde her yerde
Tıkır tıkır çalışıyor hiç arıza vermiyordum
Ne söylerlerse söylesin aynı şekilde bozmadan koruyordum
Üzerime hiç alınmıyordum bozmuyordum aynı şekilde yansıtıyordum
Hatta bir arkadaşımın dikkatini çekmişti
Diğer bir arkadaşımızdan bir şey rica etmemi istemişti
Bende git kendin söyle dememiştim
Gitmiştim demiştim Erdoğan şöyle dememi istemişti diye
Tam bir buzdolabıyım nasıl aptal oldum
Eskiyince!

Tek Konum

Dairesel yaşıyorum
Üçgen yaşamayı, dört köşe olmayı isterdim.
Ama dairesel yaşıyorum
Eğer memur olmasam!
Yamuk bir memurum.
8.30, 17.30 kırılımı dışında dere tepe ufuk çizgisinde
İmzam ufuk çizgidir.
Karanlık bir gezegenim var
Gün ışığı ayrımım yok bir fener önünde bulunuyorum
Kendi düşüncemin karanlığında uyuyorum
Ve gürültüye tahammülüm yok
Her şeyin dışında olan bana her şey gürültü
Gün ne zaman başlar ne zaman biter
İlk gün ergenlik çağında bir gün biter
Ve alaca karanlık yaşanır
Aydınlıkta bir kararanlık olabilir ve karanlıkta…
Dünyanın iki kutbu varsa canlı hayatında
İnsan hayatının da
Birincisi ergenlik çağı ise ikincisi…
Tek konum, hayatım.