3...Aşk Bu Şiiri - İnönü Örsan Azizoğlu

Edalım hesapsız uzaklardasın.
Devrilir koca sevdalar,
Alnında bir ben yokum.
Leylağım bezmiş dalından, açmıyor, bahar da geçmekte.
Issız mı ıssızım, şehirde sensiz...
Masallar uzadıkça korku doluyor içime,
Selvilerse uğuldamaktan başka bir şey bilmiyor.
Edalım sesim soluğum çıkmaz sensiz,
Nasırlar biter beynimde düşüncelerden.
İnsan yalnızlığa hüküm geçiremiyor yalnız olunca.
Sevdadan da olunca birde, soluyor bütün benizler.
Ebedî eziyet bu reva görülen bana.
Veda edebilir miyim ki ben sana!
İrkilmeler ateşlenir gece içimde.
Yalvarmalar başlar ilâha.
O denli bağlanmışım ben sana...
Rutubet kokar göz yaşından matemler,
Umarsız sararmaktayım.
Musalla taşında bir beden, musalla taşında ha bir ben! ..

Yokluğa vurulan zincir uzatır saatleri...
Ölecek miyim,
Yaşayacak mıyım sonunda?
Bilmek istediğim, yalnızca var olduğun...

31/05/1996