Kaderin sillesini, yiyenlerden olunca
Diz takatsiz göz fersiz, böyle yarım kalınca
Tekerlekli sandalye, onu da zor bulunca
Söyle nasıl ederdin, sen engelli kalsaydın.
Birazcık empati yap, yer deyişsek seninle
Güler oynar mısın ki, yine aynı benimle
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
“3 ARALIK DÜNYA ENGELLİLER GÜNÜ KUTLU OLSUN”
Bir şeyi ancak yaşayan bilir demişler.Benimde zihinsel engelli bir yiğenim var ve ona annemsiyim.15 yıldır benimle.Engellilerin yardımdan çok toplumun bir parçası olduklarını hissetmeye ihtiyaçları var inanın.Ve herkes bu hayatın içinde bir engelli adayı.Bunu Akıldan çıkarmamak gerekiyor.Beynin bir süre oksijensiz kalması zihinsel engelli olaya yeter.Bir kaza,bedensel engelli olaya yeter…En büyük engel duygusal özürdür değil mi?Duygu yüklü gönüller İnsani değerlerle bezenmiş yürekler diliyorum.Bunu kendim ve tüm insanlık için diliyorum..Saygılar…
hocam
aslında insan empati kurabilse her şey daha fayklı olacaktır ama bizdeki hatada bu işte
şiir gerçekten çok anlamlıydı kutluyorum sizi saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta