297. gün
karanlığı yırtarak
bir ışık hüzmesinin içine çekiliyorum
gözüm açık
yüreğimde dinmeyen bir sevda
elveda demen daha
ölümü zamansız kucaklıyorum
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta