Öyle kırdın ki beni, toparlanmam imkânsız...
Senin için kurduğum mihrabı yıkıyorum!
Tenim kıpırdasa da, ruhum inan ki cansız
Seni gördüğüm güne hep lânet okuyorum!
Neydi kopardığımız kıyametin sebebi?
Aratmazdı sözlerin sanki Ebu Leheb’i…
Önce pamuk gibiydin, sonra demir leblebi!
Kalbim kırıldı benim, ne yaşlar döküyorum!
Oysa ne çok isterdim aşkı yardan itmeyen...
Bir boşluğa attın ki düşmesi hiç bitmeyen!
Daha ne yapmadın ki, hiç aklımdan gitmeyen?
Sen ne haldesin bilmem, ben acı çekiyorum!
Söyle Allah aşkına iyi mi ettin şimdi?
O peşinden koşanlar hani, nerde ya, kimdi?
Parçalanan gönlüme bir tek sevgin hâkimdi,
Başına çal sevgini, hep dudak büküyorum!
Un ufak edip gittin, bıraktın yel önüne!
Külüm göğe savruldu, arşı âlâ yönüne…
Vuslat yine mi kaldı yoksa mahşer gününe?
Mahvettiğin mazime, dehşetle bakıyorum!
Antalya–2010
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 15.12.2010 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
muhayyelemden bir lowe story daha yazıyım istedim....................saygılarımla
Kime : halilşakir
Tarih : 03.01.2011 23:18 (GMT +2:00)
Konu : Yn: VUSLAT YİNE Mİ KALDI..........YENİ ŞİİR
güzel ve anlamlı paylaşımınıza teşekkürler.ilhamınızın güçlenerek devamını temenni ederim.sevgi, hürmet ve selamlarımla...
duygu yüklü güzel şiirinizi yürekten tebrik ediyorum.
Emeginizi 10 puanımla kutluyorum
anto*** selamlar
Külüm göğe savruldu, bilmem kimin yönüne?
Vuslat yine mi kaldı, yoksa mahşer gününe?
Sen yaktın gemileri, dehşetle bakıyorum! .................
Finaliyle çok güzeldi, değerli kaleminizi kutlarım.+10
TÜM YORUMLAR (26)