290- En Şiiri - Selahaddin Aktay

290- EN

En,
Samimi mevsimdir, YAZ,
İliklerine kadar,
Yüreğin dibine,
Terletir,
Ta, avuç içine kadar,
Kemiklerine kadar, ısıtır,
Yanar… yansın,
Yapış, yapış sevdalar,
Bulunur bir çaresi,
İşte, o sevdalar,
Olsun…
Bulunur bir çaresi,
Gecede, gündüzde, şafakta,

Ne güzel, oyalar onları,
Yapış yapış ama, olsun,
Yanarsa,
Bulur, garbim bir çaresini,
Ondan severim,

En ,
Hüzünlü,
Mevsimdir SON BAHAR,
Hazan olur, gönüllerde,
Acımaz, merhametsiz,
Bir o kadar da, inceden huzur,
San ki zalımın kızı, insafsız,
Gerçi,
Burnunda tüter burcu, burcu,
Miski amber,
Bir bir dökülür, gönül yaprakları,
Yüreğin derinliklerinden,
Değmesin, bir kere bir fısıltı,
Kirpiğin ucuna,
Orda da duramaz düşer,
Akar gizli, gizli,
Ayıp oluyor, el aleme karşı,
İşte ondan…
Ondan işte, sevmem,

En,
Delikanlı mevsimdir, KIŞ,
Çok sever…
Hiç acımaz, yamulmaz,
Gerçeği yüzüne, yüzüne vurur,
Vurur yüzüne, harbi,
Soğuk, soğuk, yamulmaz,
Delkanlı… ondan sever,
Bilmem, ısınır kanı… ona,
Sever sever, benzer kendine,
Belki de ondan çok,
Delikanlı… harbi be, harbi,
Belki ondan… sever…
Ayıp değil ya,

En,
Dikkat edin… edinnn
En kalleş mevsimdir, İLKBAHAR,
Yüzüne güler, gülerde,
Halt etmiş fırıldak… halt,
Bir gün olur… bir gün,
İşte, o gün…
Hiç beklemediğin anda,
Bayramı göstermez,
Arefeyi bile, beklemez,
Yüreğinin,
Ta derinliklerinden vurur,
Ya da,
Bırakıverir, yaralı bir kuş,
Ansızın kesiverir, seni,
Ondan hiç sevmem, hiç,
Çok mu çok kalleş,
Hiç ama… hiç sevmem… hiç.