29 Haziran Şiiri - Özcan Güder

Yirmidokuz haziran öncesi Sen
sonrası yanlızlık...

Varlığında Konuşmasını beceremeyen
ağzım şimdi kulaklarımı tokatlıyor
gitme feryatlarıyla

Bu nasıl bir tezatlık
Giderken görmesem seni, ağlamasını beceremeyen
gözyaşlarım içime akmasa

ve bir daha görme ihtimalimin eksilerde olması
aklımla kalbim arasında mekik dokumasa

belki derdim konuşamamak normal.

Tüm gerçekler bu kadar şeffafken
ve sen tüm yalınlığınla aklımdayken

susmak niye!

Cevabı yok
geç kalınmışlıkların arkasına sığınmış bir gerekçe
konuşturamamak yüreğimi.

Şimdi gidişine formül arayan aklımın
Varlığında,varlığına ne katmış ki, ne arasın
Bu yüzden sonuçu da yok

Bir mevsimdin kısa süreli yaşandın ve bittin

Artık buralar sensiz bir karakış yaz ayında
Sen gittin yerlerde ilkbaharı yaşa yeniden

Çünkü ne yakar ne üşütür insanı

çicek gibi aç İstanbula

İstanbul güzelliğinden utansın

Hoşçakal...

29 Haziran (2012)