Göğün alnını sevdi rüzgârın kanatları
Kayıp kentten kayboldu coşkulu ıslık sesi
Özgürlük ateşini çakıp yakan atları
Kırbaçlarla dövdüler durana dek nefesi.
Doğduğumda gerçekti bu masal kahramanı
Toprağa gömecekler gelmiş midir zamanı.
Onun için var olan kanda yüzen ak hilal
Ve göğsünde saklanan sevimli küçük yıldız
Her dalgada haykırdı; bizimledir istiklal
Birlikteyiz güçlüyüz yaşlı erkek kadın kız.
Yirmi dokuz ekimde göklere çıkacağız
Cehaleti ve kini kökünden yıkacağız.
Güneş doğacak yarın aydınlatıp şafağı
İnancımız bu bizim döndüremez hiç kimse
Kırmızı şelaleler şen edecek sokağı
Gerekirse mezarda o olacak elbise.
Elimiz sana açık, ebedi kalsın Ya Rab
Mutlu olsun milletim olmasın yine harap.
Kayıt Tarihi : 19.9.2019 08:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!