Uçuşurken havalarda, müşriklerin okları,
Resûlüne dağ doğurmuş Uhut, kendi özünden!
Her geçen gün biraz daha artıyorken yükleri,
Vazgeçer mi hiç yaratan, Habibine sözünden? ..
Rabbel alemin o günde, sahabeyi çok yordu.
Nefsine yenilenlere, bir ders gerekiyordu...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
