280-Abuldul-Muttalip ve Ebrehe 1

Elçi Hunata, Ebrehe’yle görüşmesini ister
Kureyş’in aziz reisi bu davete icabet eder

Abdulmüttalip zaten vakar ve heybetlidir
İri yapılı, güzellik sahibi, cömert, çok izzetlidir

Ebrehe, böyle görünce Mekke’nin aziz reisini
Elinde olmadan, duyar ona bir hürmet hissini

İtibarlı, şerefli, onurlu bir misafir gibi karşılar
Abdulmüttalip’ten istek ve arzusunu sorar

Mekke’nin azizi, “askerlerin almışlar iki yüz devemi "
“İstiyorum tüm hayvanlarımın hemen iadesini”

Ebrehe birden bire müthiş bir şoka girer
Abdulmüttalip’le alay ederek şöyle der

“Görür görmez seni büyük bir insan sandım”
“Duyunca isteğini, böyle biri olmadığını anladım”

“Yıkmaya gelmişim atalarının tapınağı olan Kâbe’yi”
“Sen ise, istiyorsun benden iki yüz deveyi”

Reis, Ebrehe’nin alaycı tutumuna hiç aldırmaz
Vakar ve ciddiyet içinde kesinlikle asla kızmaz

Aziz reis, “ben develerimin sahibiyim” der
“Kâbe’nin de bir sahibi olduğunu” söyler