Hayatım Roman Pamuk Tarlası Keser Acısı ...

Şeref Köşker
153

ŞİİR


15

TAKİPÇİ

Hayatım Roman Pamuk Tarlası Keser Acısı 3 sayfa

bir kaç günde işe alışmıştım suyumu getiriyor ırgatlara sıradan dağıtıyordum
kızlar su içerken gülüşüyorlardı hatta bazıları ben uzaktan gelirken
sucuuuuu sucuuu yandı bir ucu diyerek bana takılmaya bile başlamışlardı
buda benim bayağı hoşuma gidiyordu ama neziha ablam kızlara çok kızıyordu
bana takılıyorlar alay ediyorlar diye birde onları sert bir ifadeyle uyarıyordu
nede olsa dayısının oğluydum kimsenin benimle alay etmesine
dayanamazdı ablacığım
korumaya çalışması gayet normal bir hareketti
herşey güzel gidiyordu mutluydum işimide gayet güzel yapıyordum
benden herkes memnundu
birazdan çok feci bir şekilde dayak yiyeceğimden ve bu acıyı ömrüm boyunca
taşıyacağımdan habersizdim
vakit akşama doğruydu ve bu son dağıtacağım suydu eşşeğime suyu doldurdum
su kanalının yanından geçiyordum eşeğin yuları elimde birde türkü tutturmuşum
bir taraftanda yanıbaşımda akıp giden suya bakıyordum
suyun üzerine akıp giden birşey gördüm yılana benziyordu ama canlı deyildi
bunu anladım korkmama gerek yoktu nerdeyse bir metre boyu vardı
su fazla derin deyildi ama hızlı akıyordu
onu yakalamalıydım koşarak suya girdim yetiştim yakaladım
ve boynuma sardım sonradan öğrendim yılan balığıymış
birde baktımki üç dört tanede normal büyükcene balıklar geliyor
onlarıda cansız yakaladım kıyıya attım çıktım
bu balıkları yukardan bazı kendini bilmez çevre katilleri insanlar
dinamit atarak avlıyorlarmış zavallı balıkları
bu benim yakaladıklarımda onların gözünden kaçırdığı balıklarmış
balıkları solungaçlarından bir kenarda bulduğum iple bağladım
bu hengamede ben eşşeğimden epey uzaklaşmışım farkında olmadan
beni de çok merak etmişler hasan çavuş fatma annem beni arıyorlarmış
on dakika kadar yürüdükten baktım fatma annemin çok sinirli ve öfkeli
bu halini görünce beni döveceğini anladım ve korktum
balıkları yere bıraktım kaçmaya başladım oda elinde keseriyle
beni yakalamak için var gücüyle peşimden koşuyor geliyor
ve kaçınılmaz son yakalandım
bu nasıl bir öfkedir bu nasıl bir dayaktır
bir insan bu kadar acımasızca nasıl dövülür Hâlâ aklım almıyor
o keserin sapıyla öyle bir vuruyorki kafama kafama
her vuruşunda kafamda büyük küçük baloncuklar
kafamda irili ufaklı tepecikler oluştu.

Şeref Köşker
Kayıt Tarihi : 29.3.2017 14:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şeref Köşker