28-) Görülmemiş Gerçekler

Kader geçilmesi imkansız bir engel koymuş önümüze.
Ne sen bana gelebiliyorsun ne ben sana,
Uzaktan bakışıyoruz öyle.
Saf ve temiz bakışlarım,
Anlaşılmaz ve tutarsız bakışlarınla yüzleşiyor bir anda.
Gök paramparça, yalnızlık serbest,
Hüzün dolu yıllar kaçak dolanıyor bakışların cazibesinde.

Yanlışlarım sarıyor etrafımı.
Senin gibi birine akıttığım göz damlaları,
Lanet ediyor her gece bana.
Yalnızlık saf bir huzur oluyor sessizliğimde,
Asaletim gurursuzluğun pençesinde,
Mahvolmuş ağlıyor bir köşede.

Sen tutturmuşsun hala bir ümittir.
Koşuyorsun ilgiye aç ve susuz kalmış bir ceylan gibi bana.
Yıllar geçince unutmuşsun beni,
Bilmeden ölümüne koşuyorsun hala.

Şimdi sessizliğin oldu bir dava,
Artık gururum var seninle aramda,
Hırçın dalgaların etkilemez yüreğimi bir daha,
Ben ve sen artık farklı yollara,
Güzel yarınlara...

Kestim bu kez senin ipini,
Başka denizlere açılıyorsun şimdi.
Özgür ve benden uzaklarda,
Sana var güzel bir macera.
Ben hala susarken gelme bir daha limanıma,
Alabora olursun karşımda.

Şimdi son kez koyuyorum bir nokta.
Ne ümit ne umut kalmış sorma,
Mutluluğum balta girmemiş bir orman dedim zamanında,
Ver yansın olmasın yeni ormanlar yangınında.

Konular hep aynı ilerliyor.
Zaman ne kadar geçse de bazı şeyler yanlış anlaşılıyor.
İmkansız olan ne varsa bir gün sona eriyor.
Artık kalmadı virane olmuş yüreğimde sana anlatacak bir mana.
Umutlar çoktan göç etti,
Yıkımlar erken bitti,
Artık bir elveda vakti.
Son kez elveda sana...
2018