27 Si Şiiri - Bilgin Çabuk

Ayın 25 i bugün,
iki gün kaldı 27 ye,
Aynı yolun yolcusu diyerek,
Tek bir oda vermiler 3 hükümlüye.

Ahmet cinayetten,
Ben,namus belasına burdayım.
Hüseyini bo verin,
Bana sormayın.

Rutubet içimize,biz rutubete işlemişiz,
Suç içimize,biz suçumuzu işlemişiz.
Bağrımız çentikler atıp,
Kendimizi fişlemişiz...
Anası ölmüş Ahmetin,
Anam,der,her lafının başında,
3 çocuğun babası,Ayşesinin kocası,
Bizim koğuşun çaycısı,,yolun sonunda.

Günlük yazar Hüseyin,
Kalanlar okusun diye.
Yarın,gün ışırken asacaklar,
Dua ediyor,babası bilmesin diye..
Öte berisi topludur zaten,
Salıncak,der, yağlı sicime,
Bu gece,hırıtılıydı,uyur gibi yaparken,
İyi geceler beyler! deyişini kazıdı,
bu gece içimize.

26 sını vuruyor ezan,
Hüseyini götürmüşler çoktan.
Ahmet ağlıyor salya sümük,
Anlaşılan,bir mezr var,
onun için kazılan.

Ağlama Ahmedim,ağlama,
Bir şafak daha var,bize yazılan.
Başı dik,alnı açık,güle bilen bir veda,
Koğuşun sonu belli çiçeğine yakışan.

Yemesen,yatmasan,ölmesen ne yazar?
Damgasını yediğin ülke ne yapsın?
Bir mahkumsun nihayetinde,
Korkma,mezarını başka bir mahkum kazar..

Ve
Salıncak yağlanır bize de,
Gün gelir gazeteler yazar,
Suçlular yakalandı diye...