27 Eylül Şiiri - Mustafa Karaburç

27 Eylül
gecelerden bir gece ama
bu gece bir başka bir gece
Anadolu insanım gibi münbit kalmış bir eda ile
Bir doğu seferinde…
bozkırlaşmış dağları, ve bir zamanlar insanlığa medeniyetlik yapmış Şehirlerin
yollarını bir bir geçerken hep Sen gelirsin aklıma.
Ve Sevgilim senin olmadığın yer yoktur
Yollar
Geceler
Gündüzler
ve dahi yazılar nesirler
şiirler hep sana varır..
27 eylül gecesi bir doğu seferi…
içime hücum eden tel tel saçlarındaki sevgi okları yüreğimi vurmakta.
bu nasıl yürek ki bu yaralanmadan çok memnun.
O kadar ki her vuruşta gül bahçesi gibi açılıyor
Sen şimdi ey sevgili madem bu yürek gül bahçesine döndü
Madem bu güller senin eserin, gel ey Sen’de Benim bahçıvanım ol
Sen olmasan kuru bir gül gibi boynumu büker can veririm
Sımsıcak yüreğinle o pamuk ellerinle okşa beni kokla beni yaşat beni