27 - Ekim - 2003 - Pazartesi

Bugün yirmi yedi ekim...Bes yil doldu sen gideli
Alistik sanma hasrete, boslugun daha da derin
Bir kez ardina bakmadan birakip da gittin bizi
Acilarda dört tutkunun...Ve öksüz kilan kaderin!

Evimizin diregiydin sensiz egrilip büküldük
Deneyimsiz acemice yaprak misali döküldük
Zoru basarmak kolay mi, aci dokuyup söküldük
Isyan ettiren yoklugun...Ve öksüz kilan kaderin!

Minik Gökce'miz büyüdü, bir afet oldu babasi
Ya Asli'miz coktan beri kardeslerinin anasi
Gülsen mi hic sorma, hala Arif Cumhur sevdalisi
Kalbimizde baki yerin...Ve öksüz kilan kaderin!

Korkut'umuz baba oldu sen de dede oldun elbet
Gelinimiz Liga,torun, düsledigimiz saadet
Arif Cumhur Senderin'i yasatacagiz rahat et
Devraldigimiz umudun...Ve öksüz kilan kaderin!

Nasil da özledik seni atesin ilk günkü gibi
Yürürken Fisekhane'de takip eder askin beni
Biran kendimi kaybedip yalan sanirim herseyi
Kucak kucak sevgilerin...Ve öksüz kilan kaderin!

Ilkkez gelmedim sana ' Birtanem' bagisla beni
Tüm aile birarada Viyana'da andik seni
Sen,Istanbul, hatiralar...Yeniden yasattik yeni
Dem dem vuran mutlulugun...Ve öksüz kilan kaderin!