27/12/17 Şiiri - Onur Çoban 2

Tohumdu o geleceğe yeşerecek
Güneşti her karanlık gecenin ardından ışıyacak
Suçsuz günahsız bir melekti o
ben onu meleğim diye severdim tövbe demezdim böyle olacağını bilseydim
Özlemim bir barikata teslim ruhum demir parmaklıklar ardında
Gel diyorum ne olursun gel bu yaşta böyle bir beyaza bürünmek olmaz
Hangi ilaç kapatır bu yarayı onanmaz bir yara bu
Sen armağan olup gelen çocuk sen Yağmur olup bereket şarkıları çağıran çocuk bu küsmelerin neden
Neredesin bu gitmek gitmek değil çok erken be çocuk çok erken
Nerede görülmüş abisini anasını babasını gökyüzünün ışıltısını sen gören herkesi ıssız koymak
Nerede görülmüş bir illete teslim olmak nerede
Hani baharları getirecektin neden şimdi bu zemheri bu tarifsiz ayaz
Çok zor be çocuk bitmiyor sancılarım geçip gitmiyor acılarım
üzerimize umutla yağ rahmet ol dön gel ne olursun
Bir isyanın adı ol dön
hissedebildiğim her yer sensiz çok ırak be çocuk çok ırak
her mekan örtük kapkara perdeli yakışmaz ki sana bitmeler
ne olur ne olur gel be çocuk
hem orası soğuktur üşürsün sen ayrıca tek başına oyun oynanmaz ki
gel be çocuk