Abdü’l-Muttalib Abdullah’ı aldı yanına
Develerle birlikte düştüler Kâbe yoluna
İşin en hayırlısına Cenabı Hak’tan talip
Yüce Allaha dua etti Abdü’l-Muttalib
Abdullah bir yanda, develer bir tarafta
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta