Aşk bizi etti köçek,
Aşk şarabı ver içek; (1)
Biz elele tutup da
'Vahdet ili'ne göçek. (2)
Dost için ettik âhı,
Bu aşk söyletir Şah'ı
Burda oynamak için
Başa giymiş külâhı.
Külâh vardır başında,
'Hak' yazılı kaşında,
Gençler gibi oynuyor
Bu kırk yedi yaşında.
Oynıyacak bu 'Belnay', (3)
Âşıklara doğar ay;
Dost yüzü görmiyen
Sonunda çok eder vay...
Seni bilmez kimseler...
Acın, bağırlr deler
Sana hasret olanlar,
Kuzular gibi meler.
Yaktı Cânânın kaşı,
Bağrıma bastım taşı;
Seni arayan, olsun
Ah edenin kardaşı.
Girersin sen her düşe,
Görenler yere düşe;
O yüzü görmek için
Yüzünü yere döşe.
Kabul edersin rengi,
Nefisle edenğ (4) cengi;
(Emre) , kendini yok et,
Olasın Dostun dengi.
--------------
(1) İçelim.
(2) Göçelim.
(3) Yeni Yunus Emre'nin arkadaşlarından tornacı Bay Tevfik Ayata'nın, o tarihte beş yaşında olan kızı Belnay.
(4) Edenğ = Edersin
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Emre](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/03/26-ask-bizi-etti-kocek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!