Endâmı mest eder, duruşu âfet!
Ayrılmaz gözlerim piyâlelerden...
Ne hoş renkleri var, bu ne zarâfet?
Bir mâhur ses gelir şu lâlelerden.
Bir devre mührünü basıp nam salıp,
Doyumsuz renklerle kalplerde kalıp,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
